Tuesday, February 27, 2007

All Dead


All dead all dead
All the dreams we had
And I wonder why I still live on
All dead all dead
And alone I'm spared
My sweeter half instead
All dead
And gone
All dead...



Οι στίχοι των Queen συνοδεύουν τις σκέψεις μου, ταιριαστοί όσο τίποτε άλλο. Αυτό δεν είναι ένα απαισιόδοξο κείμενο, ούτε κατάθεση μιας θλιμμένης ψυχής. Είναι μόνο μερικές σκόρπιες σκέψεις. Αυτό μόνο.

Σκόρπιες σκέψεις έχουν όσοι προσδοκούν πολλά και δεν καταφέρνουν τίποτα. Όσοι νιώθουν πολλά και δεν εκφράζουν τίποτα. Όσοι αναζητούν πολλά και δεν βρίσκουν τίποτα. Έτσι κι εγώ. Σκόρπιες σκέψεις. Πολλές σκόρπιες σκέψεις. Αμέτρητες.


Κουράστηκα. Τόσο που αισθάνομαι ότι αυτό είναι το μόνο πράγμα που ξέρω να νιώθω.

Memories, my memories
How long can you stay
To haunt my days



Αν μου έδινε το τζίνι μια μόνο ευχή, θα ζητούσα να σβήσει όλες τις μνήμες μου. Μόνο το όνομά μου θέλω να θυμάμαι. Παλιά πίστευα ότι ένας άνθρωπος είναι αρκετός για να σκεπάσει, έστω, τις μνήμες μου. Τώρα πια καταλαβαίνω ότι δεν αρκεί.


All dead all dead
But I should not grieve
In time it comes to everyone
All dead all dead
But in hope I breathe
Of course I don't believe
You're dead
And gone
All dead
And gone


Καληνύχτα...

2 Comments:

Blogger candyblue said...

Bodies confused
Memories misused

6:34 AM  
Blogger nosyparker said...

Δεν είναι καλό να σβήνονται οι μνήμες, όσο πόνο κι αν μας έχουν φέρει. Είμαστε οι αναμνήσεις μας και μ αυτές πορευόμαστε, αυτές μας κάνουν καλύτερους. Είμαστε ζωντανοί όσο οι μνήμες μας αντέχουν. Αν είχα μια ευχή θα ήταν να γυρίσω το χρόνο 10 χρόνια πίσω, αλλά να έχω κρατήσει τις "στιγμές" στο μυαλό μου, χωρίς αυτές θα ήμουν ένα τίποτα.

6:32 AM  

Post a Comment

<< Home