Μονολογώντας...

Είσαι μακριά...

Είναι χειμώνας και το σώμα μου κρυώνει. Το μυαλό μου δε λειτουργεί, δίνει απαντήσεις μόνο στις απορίες μου για σένα... Δίνει τις λάθος απαντήσεις...

Είσαι μακριά...

Κάθε μέρα προσπαθώ να θυμάμαι όλο και λιγότερα από μας... Όσο πιο πολύ πασχίζω να ξεχάσω εσένα, τόσο πιο πολύ θυμάμαι εμένα... μαζί σου

Είσαι μακριά...

Το κρεβάτι μου είναι σαν εδώλιο... Όταν γέρνω πάνω του δικάζομαι... Χωρίς να έχω φταίξει

Είσαι μακριά...

Ποτέ άλλοτε μια τέτοια θλίψη δεν μου πρόσφερε τόση ευτυχία...

Είσαι πολύ μακριά....