Sunday, October 22, 2006

Κυριακή και σχόλη


Καλησπέρα σε όλους!
Μια πολύ όμορφη Κυριακή είναι η σημερινή!
Ξύπνησα πρωί πρωί, πήρα την εφημερίδα μου και πήγα μια βόλτα στο πάρκο. Ήταν υπέροχα! Κι άλλοι είχαν την ίδια ιδέα με μένα! Λιαζόντουσαν σαν τα σαλιγκάρια μετά τη βροχή! Η κυρία που φέρνει το μικροσκοπικό σκυλάκι της βόλτα ήταν, όπως πάντα, εκεί. Το ίδιο και ο κύριος που διαβάζει την εφημερίδα του στο ξεθωριασμένο πράσινο παγκάκι του πάρκου. Νομίζω πως οι δυο τους γνωρίζονται πολλά χρόνια. Ίσως και να συνδέθηκαν ερωτικά κάποτε, γιατί έχουν μια περίεργη οικειότητα όταν χαιρετιούνται. Μου αρέσει πολύ να βλέπω τέτοιες εικόνες. Εικόνες ανθρώπων που δεν άφησαν το χρόνο να σβήσει τις μνήμες και τα συναισθήματα της ψυχής. Ζηλεύω πολύ τους ανθρώπους που έχουν το θάρρος και τη δύναμη να συμφιλιώνονται και να ζουν με τέτοιες αναμνήσεις, χωρίς να αισθάνονται δυστυχισμένοι ή μετανιωμένοι για πράγματα που έκαναν. Μακάρι όλοι να μετανιώνουν μόνο για αυτά που σχεδίαζαν να κάνουν και δεν έκαναν.
Πιστεύω ότι τα λάθη είναι οι λύσεις του αβέβαιου μέλλοντος. Τυχαίνει να είναι λάθη γιατί δε συνέβησαν τη σωστή στιγμή. Σε κάποια άλλη στιγμή είναι σωστά. Είναι καλό να κάνουμε λάθη, νομίζω. Είναι καλό να ρισκάρουμε κι ας αποτυγχάνουμε. Πιστεύω πως αν δε ρίσκαρα, δε θα μπορούσα να σκέφτομαι όλα αυτά τα πράγματα χωρίς να πληγώνομαι. Μπορεί και να μην έγραφα τώρα αυτές τις γραμμές. Εσείς ρισκάρατε ποτέ; Ποιο ήταν το πιο δυνατό και τολμηρό ρίσκο που πήρατε; Πέτυχε ή όχι; Πώς νιώθατε μετά;

1 Comments:

Anonymous Anonymous said...

Κι εγώ παίρνω ρίσκα αλλά τα φοβάμαι. Γι αυτό δεν έχω πάρει αρκετά. Μικρά και δειλά. Λίγα, ελάχιστα, τα κάπως μεγάλα. Η αποτυχία μου αφήνει θυμό εναντίον μου. Η επιτυχία ανάμικτα συναισθήματα. Σκέφτομαι ότι κατά τύχη πέτυχα. Δεν ήταν και σπουδαίο, δα!

8:24 PM  

Post a Comment

<< Home