Monday, June 04, 2007

Καλημέρα, Καλησπέρα, Καληνύχτα

Καλημέρα...

Ήρθες κιόλας, τώρα που φεύγουν όλοι...

Έρχεσαι πάντα τέτοιες στιγμές. Σα να σκέφτεσαι αυτό που σκέφτομαι. Δεν χαμογελάς ποτέ. Η ομορφιά σου αναβλύζει μέσα από το ανέκφραστο πρόσωπό σου. Λίγοι άνθρωποι μπορούν να την εντοπίσουν. Η ομορφιά σου είναι σαν λωτός, την καταβροχθίζω και ξεχνώ τα πάντα, όλα τα άσχημα, όλα τα ωραία. Θυμάμαι μόνο αυτά που γεννιούνται εκείνη τη στιγμή.

Δεν θέλω να χαμογελώ όταν σε βλέπω.

Ούτε κι εσύ θέλω να χαμογελάς...

Είναι πιο όμορφα έτσι...

Και τη νύχτα, η μοναξιά θα είναι το σκέπασμά μου...

Κρυώνω όμως και δεν μου φτάνει...

Δεν ξέρω πια τί να κάνω...

Ίσως να συνεχίσω να υπάρχω...

Ίσως να φύγω δια παντός...

Καλησπέρα...

Καληνύχτα...